Augmented alleen maar leuk of ook bruikbaar

He die Judith,

Afgelopen vrijdag heb ik samen met onze zeer gewaardeerde collega Wim Goossens (Sociale studies en netwerk coaching) en Mirjam Buursma (Uitgeverij van Gorcum) zitten te brainstormen over hoe we het leermateriaal van Wim (denk aan: groepsdynamica, leidersschap, sociale culturen) konden uitbrengen op een mediale vorm anders dan het boek. Wim wil graag al tijdens het 'ouderwetse' schrijven van zijn boek de mogelijkheden van de media in beeld hebben. Je bent zelfs nog even binnen komen lopen en hebt verteld vanuit je rijke kennis en ervaring vanuit de Bibliotheek, weet je nog?

Ik denk dat ik Wim wat bang heb gemaakt met mijn beeld om zijn materiaal te ondersteunen met een educatieve vorm van the Sims 3. Ik hoop dat hij ook na het zien van de youtube filmpjes kan meeschakelen in een omgeving waarbij hij het scenario creeert dat hij wil laten 'beleven' door de speler en waar hij dan de duiding aan kan geven in zijn boek.



Maar wellicht is deze vorm ook nog wat ver gezocht voor de uitgever. Dichter bij het boek ligt Augmented Reality en ook daar heb ik het een en ander van laten zien aan Wim en Mirjam. Ook op dit gebied worden nu pas de eerste stappen genomen (maar ze worden wel al veel genomen). Wat de toekomst brengt? Wie zal het zeggen? Misschien dit wel?



Doe ik het weer! Nee ik wil jullie niet afschrikken Wim en Mirjam, echt niet. Ik zou zeker bij de deadlines die Wim heeft kleine stapjes nemen. Het idee van Wim (mede aangestuurd door onze eigen college Frans) om met foto's of afbeeldingen te werken die met behulp van AR een heel ander beeld geven van de situatie (het onderhuidse beeld) is daarbij heel erg mooi. Bijvoorbeeld de foto van de zelfverzekerde projectleider, die kortaf is en kordaat lijkt. Met AR zie je onzekerheid en afwijzing vanuit een vorig project. Maar ook een foto van de buitenkant van een huis, waarbij niets aan de hand lijkt te zijn, maar met AR zie je het huis zonder de buitenmuren en de inwoners met hun gedachten, angsten e.d. Dit kan natuurlijk met foto's, maar kan ook met echt bestaande instellingen die je kunt bezoeken en waar je allerlei 'triggers' kunt plaatsen waardoor de AR wordt opgeroepen. Vicki A. Davis heeft daarover vandaag een mooie BLOG geplaatst, waarbij de basis van AR wordt beschreven en voorbeelden worden gegeven. Wellicht dat jullie dat niet al te zeer doet schrikken!

Cool Cat Teacher Blog: A Lesson in Simple Augmented Reality

En om jullie dan allemaal helemaal te verliezen. De link tussen deze Blog en een wonderschone U2 (& Sowetho Gospel Choir) deze keer in rijm of dicht...

De staat van de straat is een ijker voor rijker

gezien door de augmented vermogende ver ogende

Oren horen het wonder van onder.

Band and Gospel, O!, Spel!...

...a-ma-zing gezing.

De staat van de straat is na AR, loos, naamloos

Groeten Marcel

Managen e/o organiseren

Beste chaoot :)

Kon het natuurlijk toch niet laten even op m'n mail en twitter te kijken. Dus las ik op 'stille zaterdag' jouw blog.
Van onze 2en ben ik wel de meest gestructureerde ja :) Maar dat is me destijds op de bibliotheekacademie wel bijgebracht met anoteren, coderen, alfabetiseren, refereren, metadateren (dat heette toen nog 'trefwoorden toekennen' ;)). De laatste tijd denk ik vaak terug aan mijn loopbaan (goh, hoe zou dat toch komen? :)) maar daarover later in een ander blogpost meer.
Dat jij chaos wilt oplossen met zo'n chippie vind ik nou helemaal niets.
Ik zoek antwoorden liever in boeken ;)

Het managen van jezelf, de lastige persoon op aarde is één van de moeilijkste uitdagingen, dat schreef Ben Tiggelaar al in zijn bestseller 'Dromen durven doen'.
Jack heeft me ooit gezegd dat hij dit een geweldig boek vond, maar ik heb nooit de tijd genomen om het eens goed te lezen. Heb snel even een test op de site gedaan en ik scoor beneden gemiddeld, toch maar eens de audiocd in de cdspeler gooien.

Momenteel volgt Jack de collegereeks 'Boeken die spreken' georganiseerd door de faculteit People & Business Management van Hogeschool Zuyd. Hij kwam helemaal enthousiast terug van de eerste lezing en dit boek moest ik toch echt lezen.

Dus heb ik ipv een Mankell het boek 'Bij welke reorganisatie werk jij?' van Jaap Peters en Hester Heringa met de paasdagen gelezen. En inderdaad het is een aanrader.

Na het nieuwe leren, het nieuwe werken is het nu tijd voor het nieuwe organiseren.
In het boek wordt het verschil uitgelegd tussen managen en organiseren, tussen het Angelsaskische model (gebaseerd op Amerikaanse managementmethode gericht op het verhogen van de beurswaarde) en Rijnlandsmodel (dat beter bij onze gildecultuur past). Jaap Peters stelt het vakmanschap, de menselijke maat en de relatie met de klant centraal (het boerenverstand!). Er moet meer naar vakmensen op werkvloer worden geluisterd, zij weten hoe ze hun werk beter kunnen uitvoeren. En vooral stoppen met het opknippen van organisatieonderdelen want dat leidt naar van-het-kastje-naar-de-muur-syndroom (wie neemt nog verantwoordelijkheid?).
Managen gaat uit van leiding geven, organiseren van samenwerken. Non-profitinstellingen (het onderwijs) moet je niet managen, want dat leidt tot een permanente stroom aan reorganisaties.
Er wordt vaak goed gemanaged maar slecht georganiseerd, stelt hij.

Enkele voor mij aansprekende citaten:
"Innovatie, creativiteit ontstaat als je grensverleggend bezig bent, als je dwarsverbanden kan leggen"

"Toeval wordt afgedwongen door lef en doorzettingsvermogen"
"Regels kunnen je ontlasten van verantwoordelijkheden en feitelijk blind maken"
"Waar regels zijn is geen aandacht'
"ICT-ers ... delen een onwankelbaar vertrouwen in de maakbaarheid van menselijk gedrag en de almacht van informatisering"
"Service schijnt onbetaalbaar te zijn"
'We zijn de hele dag in de weer om tijd te besparen, maar waar is de voorraad bespaarde tijd ondertussen gebleven?"
"Organiseren is 'meestribbelen' met de tijd. Managen is vooral tegenstribbelen en proberen de tijd stil te zetten"
"Vakmanschap vereist dat je een bepaald kennisgebied machtig bent en dat is een tijdrovend proces"

Het boek maakt veelvuldig gebruik van voorbeelden uit films (The Matrix), sport (American Football), boeken (Oliver B. Bommel) en actualiteit (jeugdzorg), maar ook uit onderwijs (én bibliotheek) en voorzien van prikkelende foto's.
Uiteraard komen termen als 'duurzaam veranderen', 'slow management', 'organisatie2.0' voorbij.

Managen gaat uit van een gedachte werkelijkheid en organiseren stelt de realiteit van hier en nu centraal. Management werkt met modellen, tools en instrumenten en wilt kwaliteit meten met SLA's, KPI's etc. Morgenochten heb ik een bibliotheeknetwerkbijeenkomst waar kwaliteitszorg & benchmark op de agenda staat. Oeps.

Moest vaak aan Han Berghs denken, die ook helemaal niets had met 'harkjes' maar meer zag in een netwerkorganisatie, de basis van ons ZuydPLEIN. Hij was een frevent voorstander van zelfsturende teams.
Het gaat dus niet om SMART geformuleerde POP's maar zelfsturing in een lerende organisatie waar bij reflecteren met collega's en zelfdenkend vermogen centraal staan. Zijn we toch al goed bezig in ons ICTO-team!

Het boek stemt wel tot nadenken. Er valt nog wel wat te verbeteren, ook binnen onze organisatie.

Het boek eindigt met de SMILE-vragen, daar kunnen wij wel wat mee!

Enne ...

wel of niet gestructureerd al dan niet chaotisch, elkaar aanspreken (over en weer) hoort natuurlijk gewoon bij zelforganisatie ;)

Judith

Agge mar leut et!

Zo en nu hebben we ff een carnavalbreak. Heerlijk.
Jij gaat je door de 3 dolle dwaze dagen gooien! Ik ben o.a. van plan te beginnen aan het digitaal foto-album van de zomervakantie van vorig jaar. Nee, voor mij geen vastenavond meer.
Onlangs kwam ik er achter dat ik dit jaar langer in het Limburgse land woon dan in het Brabantse land gewoond heb. In beide provincies voel ik me thuis, maar toch ...
Met carnaval ben ik in Maastricht altijd de Bergse vastenavend aan het verdedigen en in het Krabbegat vertel ik dan weer dat de vastelaovond van Mestreech ook op straat gevierd wordt. Ze zijn allebei zo chauvinistisch, die Meestrechteneer en Bergeneer ;).
Mijn carnavalshart ligt toch in 't Krabbegat, ik ken alle Bergse liedje van voor 2005 ('d'r ga niks bove berrege') meeblèren. Als ik de liedjes hoor dan begint het wel weer te kriebelen, maar ... mijn sociaal leven ligt inmiddels in Maastricht. Ik ontmoet weinig (oude) bekenden meer in het Krabbegat en dat is toch kracht (voor mij althans) van de carnaval.

Datzelfde geldt natuurlijk voor de sociale netwerken. Ik voel me thuis bij twitter, facebook en nog een beetje bij hyves. Het is leuk om op berichtjes reacties te krijgen van vrienden, maar ook van vakgenoten en van mensen die ik IRL nog nooit ontmoet heb.
Ik knoop allerlei netwerken aan elkaar (we behoren niet voor niets tot de verbindingstroepen van ZuydPLEIN). Maar van het thuisfront krijg ik toch steeds meer kritiek op mijn tweets die via hyves te lezen zijn. De poll op mijn hyvesaccount leverde niets op. Ontvrienden van mijn kinderen zoals iemand suggereerde gaat me net iets te ver, net als het blocken. Dus ga ik toch maar overstag en ontkoppel twitter van hyves (en heb twitter inmiddels weer gekoppeld aan Buzz :D). Sociale netwerken van pubers zijn heel belangrijk en daar moet mama zich niet in mengen (en moet gewoon niet zo bij de tijd zijn :P).

Maar soms is het toch wel verwarrend al die netwerken, virtueel en reëel :(. Zit soms met te veel petten op. Moet daar maar eens goed over nadenken tijdens deze week. Dilemma's. Dilemma's.
Maar daar weet jij ook alles van. Zet jij je carnavalspet maar op. Maar let op! In de krant las ik allerlei waarschuwingen mbt de carnaval: GGD waarschuwt voor combinatie alcohol en kou én politiek en vastelaovond zouden een haat-liefdeverhouding hebben ;)

Trek het je niet aan. doe gewoon je 'dumpke an oe nuske' (of als het echt niet anders kan 'alaaf' :S)
Oudoe!
Judith, een oud-krabbeke.