maandag 5 april 2010

Managen e/o organiseren

Beste chaoot :)

Kon het natuurlijk toch niet laten even op m'n mail en twitter te kijken. Dus las ik op 'stille zaterdag' jouw blog.
Van onze 2en ben ik wel de meest gestructureerde ja :) Maar dat is me destijds op de bibliotheekacademie wel bijgebracht met anoteren, coderen, alfabetiseren, refereren, metadateren (dat heette toen nog 'trefwoorden toekennen' ;)). De laatste tijd denk ik vaak terug aan mijn loopbaan (goh, hoe zou dat toch komen? :)) maar daarover later in een ander blogpost meer.
Dat jij chaos wilt oplossen met zo'n chippie vind ik nou helemaal niets.
Ik zoek antwoorden liever in boeken ;)

Het managen van jezelf, de lastige persoon op aarde is één van de moeilijkste uitdagingen, dat schreef Ben Tiggelaar al in zijn bestseller 'Dromen durven doen'.
Jack heeft me ooit gezegd dat hij dit een geweldig boek vond, maar ik heb nooit de tijd genomen om het eens goed te lezen. Heb snel even een test op de site gedaan en ik scoor beneden gemiddeld, toch maar eens de audiocd in de cdspeler gooien.

Momenteel volgt Jack de collegereeks 'Boeken die spreken' georganiseerd door de faculteit People & Business Management van Hogeschool Zuyd. Hij kwam helemaal enthousiast terug van de eerste lezing en dit boek moest ik toch echt lezen.

Dus heb ik ipv een Mankell het boek 'Bij welke reorganisatie werk jij?' van Jaap Peters en Hester Heringa met de paasdagen gelezen. En inderdaad het is een aanrader.
Na het nieuwe leren, het nieuwe werken is het nu tijd voor het nieuwe organiseren.
In het boek wordt het verschil uitgelegd tussen managen en organiseren, tussen het Angelsaskische model (gebaseerd op Amerikaanse managementmethode gericht op het verhogen van de beurswaarde) en Rijnlandsmodel (dat beter bij onze gildecultuur past). Jaap Peters stelt het vakmanschap, de menselijke maat en de relatie met de klant centraal (het boerenverstand!). Er moet meer naar vakmensen op werkvloer worden geluisterd, zij weten hoe ze hun werk beter kunnen uitvoeren. En vooral stoppen met het opknippen van organisatieonderdelen want dat leidt naar van-het-kastje-naar-de-muur-syndroom (wie neemt nog verantwoordelijkheid?).
Managen gaat uit van leiding geven, organiseren van samenwerken. Non-profitinstellingen (het onderwijs) moet je niet managen, want dat leidt tot een permanente stroom aan reorganisaties.
Er wordt vaak goed gemanaged maar slecht georganiseerd, stelt hij.

Enkele voor mij aansprekende citaten:
"Innovatie, creativiteit ontstaat als je grensverleggend bezig bent, als je dwarsverbanden kan leggen"
"Toeval wordt afgedwongen door lef en doorzettingsvermogen"
"Regels kunnen je ontlasten van verantwoordelijkheden en feitelijk blind maken"
"Waar regels zijn is geen aandacht'
"ICT-ers ... delen een onwankelbaar vertrouwen in de maakbaarheid van menselijk gedrag en de almacht van informatisering"
"Service schijnt onbetaalbaar te zijn"
'We zijn de hele dag in de weer om tijd te besparen, maar waar is de voorraad bespaarde tijd ondertussen gebleven?"
"Organiseren is 'meestribbelen' met de tijd. Managen is vooral tegenstribbelen en proberen de tijd stil te zetten"
"Vakmanschap vereist dat je een bepaald kennisgebied machtig bent en dat is een tijdrovend proces"

Het boek maakt veelvuldig gebruik van voorbeelden uit films (The Matrix), sport (American Football), boeken (Oliver B. Bommel) en actualiteit (jeugdzorg), maar ook uit onderwijs (én bibliotheek) en voorzien van prikkelende foto's.
Uiteraard komen termen als 'duurzaam veranderen', 'slow management', 'organisatie2.0' voorbij.

Managen gaat uit van een gedachte werkelijkheid en organiseren stelt de realiteit van hier en nu centraal. Management werkt met modellen, tools en instrumenten en wilt kwaliteit meten met SLA's, KPI's etc. Morgenochten heb ik een bibliotheeknetwerkbijeenkomst waar kwaliteitszorg & benchmark op de agenda staat. Oeps.

Moest vaak aan Han Berghs denken, die ook helemaal niets had met 'harkjes' maar meer zag in een netwerkorganisatie, de basis van ons ZuydPLEIN. Hij was een frevent voorstander van zelfsturende teams.
Het gaat dus niet om SMART geformuleerde POP's maar zelfsturing in een lerende organisatie waar bij reflecteren met collega's en zelfdenkend vermogen centraal staan. Zijn we toch al goed bezig in ons ICTO-team!

Het boek stemt wel tot nadenken. Er valt nog wel wat te verbeteren, ook binnen onze organisatie.
Het boek eindigt met de SMILE-vragen, daar kunnen wij wel wat mee!


Enne ...
wel of niet gestructureerd al dan niet chaotisch, elkaar aanspreken (over en weer) hoort natuurlijk gewoon bij zelforganisatie ;)

Judith

Geen opmerkingen: