Broeden

Hoi Marcel,

Naast de 2 Wallander boeken De witte leeuwin en De man die glimlachte heb ik in deze meivakantie ook het boek van Peter Camp De broedfactor en het boek van We-Think van Charles Leadbeater gelezen (sommige stukken gescand ;))

Beiden boeken gaan over samenwerken, hoe je met andere kunt samenwerken en komen tot nieuwe creatieve, innovatieve ideeën.

Je bent wat je deelt & je krijgt wat je deelt!

Het We-think boek vormt een pleidooi voor uitwisselen en delen (van vooral ideeën) mbv web2.0 technologie. Vele voorbeelden worden beschreven zoals de opensourcegemeenschappen van Linux en Ubuntu (daar is tie weer ;), natuurlijk Wikipedia en Google. Bedrijven die gebruik maken van nieuwe businessmodellen waarbij community's zoals die van The Sims een nieuwe bron van inkomsten vormt.

Volgens Leadbeater genereren sociale netwerken alleen geen gezamenlijke intelligentie (is meer I-think- je verkondigt je mening) maar verbinden wel mensen. De We-think filosofie draait om de juiste mix van participatie en samenwerking, diversiteit en gedeelden waarden, onafhankelijkheid en gemeenschapszin. Internet biedt daarvoor een platform waar we creatief kunnen zijn die tot voor kort ondenkbaar was. De kracht van internet is een nieuwe manier om sociaal te zijn, het appeleert ook aan diepgeworteld ouderwets verlangen om te delen en je met andere mensen verbonden te voelen.

Will Wright van The Sims heeft ook zo zijn ideeën hoe het We-think principe in het onderwijs kan worden ingebed (ik denk ;) dat je het hier wel mee eens bent) :

"Het probleem met ons onderwijssysteem is ..... dat die niet geschikt is om te experimenteren met complexe systemen en je daar op een intuïtieve manier een weg door te banen, zoals je dat leert door te gamen. Ik bedoel, volgens mij is mislukking een betere leerschool dan succes. Vallen en opstaan, dingen in gedachten herstructureren, alles wat kinderen doen als ze met games bezig zijn - dat is het soort denken dat scholen zouden moeten onderwijzen. En ik durf wel te stellen dat games je beter voorbereiden naarmate de wereld complexer wordt en de resultaten minder om mislukking of succes draaien."

Ook de toekomst van de bibliotheek wordt besproken. Lynne Brindley, directeur van de British Library ziet de toekomstige bibliotheek als een platform van participatie en samenwerking met gebruiker die steeds meer onderlinge informatie uitwisselen (via file-sharingsystemen).

Leadbeater heeft heel wat tekst nodig over eigenlijk zo iets simpel (toch?) als samenwerken. Maar het draait allemaal om de wil om samen te werken, als je niet bereid bent om je kennis (die nog onaf is) weg te geven (te delen) en open te staan voor verbeteringen en veranderingen dan hebben we nog een lange weg te gaan.

In het boek wordt ook de voormalige bestuursvoorzitter van Nokia Jorma Ollila geciteerd:

"Innovatie en creativiteit zijn niet individualistisch. Het draait juist om interactie, mensen zo ver krijgen dat ze op de juiste manier met elkaar communiceren. Leiderschap draait om het scheppen van een sfeer waarin mensen een kick krijgen van samenwerken."

Dit sluit dan weer aan De broedfactor, dit boek gaat meer om het faciliteren (door de organisatie) van het innovatieve proces.

Dit zijn de negen broedfactoren:

• onderzoek verschillende opties
• organiseer op een andere manier
• laat mensen vrijbuiten
• schep informele ontmoetingsplaatsen
• verbind mensen met elkaar
• laat mensen creëren
• ga op ontdekkingstocht
• wissel kennis en ervaring uit
• stimuleer gezonde bemoeizucht

En de 3 randvoorwaarden zijn:

• verbind de zachte en harde kanten met elkaar
• integreer de broedplaats in de organisatie
• bescherm broedplaatsen

En zo komen we ook weer terug bij het Rijnlands organisatiemodel :)

Terwijl We-think het samenwerken meer vanuit de (nieuwe) mogelijkheden van internet beschrijft, heeft Peter Camp het ook meer over de fysieke ontmoeting.

"Broeden is samen knoeien, assembleren, knutselen, cocreëren, uitvinden. Broeden is zoeken naar oplossingen voor complexe problemen. In broedplaatsen ligt de nadruk op samen, het samenwerkingsproces. Broeden is erop gericht gemeenschappelijke doelen te realiseren, zelfs als ze nog vaag zijn."

Kennis is macht, delen is machtiger, co-creatie is de kracht.

Het wordt steeds belangrijker om anderen te ontmoeten. De Open Coffee Club is zo'n ontmoetingsclub. Ik had er nog nooit van gehoord. Jij? Een vriendin van mij gaat vaak naar de bijeenkomst in Eindhoven, in Maastricht is ook zo'n groep, op hun LinkedIn staat 'De bijeenkomst is informeel om ideeen te bespreken, kennis te delen, te brainstormen, meetings te houden of samen te werken. Ontspannen netwerken dus, onder het genot van een goede koffie.'

Ook een soort van broednest, maar ik weet nog niet of het mijn nest wordt. Voorlopig hou ik het nog maar even bij onze koffie. Zorg jij daar dan voor? Haha!! (inside joke *grijns*)

Judith

Zuyd2.0

Bedankt voor de felicitaties Marcel, maar ik ben inderdaad al langer bibliothecaris. Ik heb nu een hogeschooljubileum, mijn 25 jarig vakvrouwschap heb ik 2 jaar geleden gehad. Voor mijn hogeschoolcarrière heb ik 2 jaar in de Gemeentebibliotheek Rotterdam gewerkt. Mijn werk daar bestond uit kranten en opiniebladen documenteren tbv het RADIC, Rottterdams Actueel Documentatie- en InformatieCentrum. Toendertijd werd elke artikel uitgeknipt en in een hangmap gestopt. Jaja.

Tot zover mijn 'betaald informatie professionalschap'. Daarvoor heb tijdens mijn werkloosheid (begin jaren tachtig) een documentatiecentrum voor de wereldwinkel in Bergen op Zoom opgezet.

Inderdaad zowel privé als werk ben ik met structureren en delen van informatie bezig. Zoals tweep Dymphie op haar blog schreef "een goede informatiespecialist is eigenlijk een soort huisvrouw: je werk is nooit klaar". Dit nav mijn tweet over de integriteitscode (werk=werk privé=privé :S) die bij mijn nieuwe arbeidsovereenkomst zat, zie mijn eerder blogbericht hierover.

Toevalig stuitte ik op een leuk blogbericht van Hans Heesterbeek over de scheiding tussen werk en privé. Hij is van mening dat je overal jezelf moet zijn en al je talenten overal moet inzetten. Hij eindigt met de zin "Dus als je jezelf een plezier wilt doen en het veel leuker wilt hebben hou dan werk en prive niet gescheiden". :D

Ik vind mezelf een werknemer2.0 maar werken we al in een organisatie2.0?

In het boek Twitteren op je werk (maar ook in andere literatuur terug te vinden) las ik de spelregels voor een organisatie2.0 :

Wijgevoel creeëren (Merk Zuyd!), gebruik maken van bruggenbouwers tussen verschillende groepen (wij op ZuydPLEIN) en gebuik maken van open platforms (de communities) om kennis te delen (ipv al die e-mail).

Zuyd is al op weg. Ons CvB blogt en we hebben ook samen kunnen werken aan een beleidsvisie in de vorm van een wiki. Niets dan lof hiervoor, maar het Infonet is echt nog geen intranet2.0.

Collegatweep Johan stuurde nog een interessante tweet over intranet2.0. Hoewel de schrijver van dit artikel liever over social intranet spreekt dan intranet2.0 geeft hij enkele aardige tips om dit te verwezelijken. Het draait allemaal om participatie, erkenning en samenwerking.

Maar 2.0 of niet, social media is gewoon keihard werken, zegt Jim Stolze op zijn weblog (wel leuk hard werken :). Je moet daar tijd en speelgelegenheid voor krijgen (nemen?), maar omdat ik dat niet doe, worden mijn 2.0 werkactiviteiten vooral in privé-tijd uitgevoerd.

Je kent misschien het Social Media Revolution filmpje? Ook hierin kan je zien hoe snel (alleen door de jeugd?) nieuwe media/technologie omarmd wordt. Inmiddels is er ook een Nederlandse versie, maar die heeft zo'n oninspirerend achtergrondmuziekje.

Daarom hierbij de ge-update Engelstalige versie.

Onze tweep DutchKendoka is ook op de 2.0-toer :) maar daarover praat ik je volgende week wel bij.

Tot dan!

Judith

10 jaar Kennistechnoloog

Ha Judith!

Gefeliciteerd met je 25-jarig jubileum als informatie professional. Of wellicht moet ik zeggen je 25-jarig betaald informatie professionalschap. Want gegarandeerd dat je voor die 25 jaar ook bezig bent geweest met het verkrijgen, verwerken en delen van informatie. Toch?!

In ieder geval zul je je passie voor de informatie in al je boeken vast geordend hebben.



Welkom in de wereld van de ICTO Adviseur. Ik loop al een tijdje hier rond en probeer experts op hun vakgebied te helpen om met technologie kennis te verkrijgen, verwerken en delen. Soms door die technologie te maken, soms door te adviseren welke technologie te gebruiken, soms door de experts te leren hoe met de technologie om te gaan. Een kind kan de was doen!



Nou ja de was doen... Het is in ieder geval zo dat de kinderen sneller leren om te gaan met de technologie dan de oudere generatie. Maar dat is al een tijdje zo. In ieder geval de 10 jaren dat ik al bezig ben als afgestudeerd kennistechnoloog en wellicht zelfs al de 22 jaren dat ik met een computer bezig ben. Jawel al in 1988 kwam mijn vader met een PC thuis. Ik kan het me nog goed herinneren. Als een van de eersten! HGCIBM /h /e was nodig om een beetje monochrome Digger te kunnen gamen. Maar toch ook een catalogisatie van mijn CD's of van wieleruitslagen in de QA database zodat ik de beste Tour Poule kon invullen. De eerste bewegingen in 3D omgeving in Wolfenstein 3D, DOOM en Duke Nukem en een buurjongen met een 80 meter Coax kabel tussen zijn en mijn kamer, zodat we ook tegen elkaar konden spelen. En dan hadden wij nog geeneens hyves, msn of mobiele telefoon in vergelijk met al die 10 jarigen die nu me hebben toegevoegd op MSN of Hyves of die al hun spullen in mijn virtuele jeugdhuis op Habbo Hotel hebben gedropt.

In jouw 25 jaar is veel gebeurd op Informatie gebied. Er is veel gebeurd op Kennis gebied en er is ICTOPISCH veel gebeurd op technologie gebied.

Of niet...

De ideeen die ik tijdens het afstuderen had over de virtuele omgeving waarin je de bewegingen kon leren, kon voelen, kon ervaren van de meester, zoals die het zijn/haar gezel voordeed... De interactie die project Natal eind van dit jaar gaat opleveren is er nu pas... Na tien jaren!



Maar de technologie ligt dan wel bij alle kinderen onder de kerstboom of op de pakjesstapel van sinterklaas. Is het niet dit jaar dan volgend jaar. Nu de experts proberen te overtuigen en de kennis vertalen. Want de jeugd die kan niemand tegenhouden. En dat wil ik graag benadrukken met dit juweeltje uit mijn jeugd met een zeer toepasselijke tekst...



Greetz Marcel

Leven is meervoud van lef

Aan deze Loesje tekst moest ik denken tijdens het lezen van het boek Lef, loopbaancoach voor vrouw

Zoals je weet :) heeft mijn loopbaan per 1 april een andere wending gekregen. Ben nu formeel geen bibliothecaris meer, 1 maand voor mijn 25 jarig jubileum binnen Zuyd. Voelt wel een beetje vreemd. Maar zoals ik mijn e-mail aan collega's al schreef Informatie Professional blijf ik altijd. En als informatie professional zal ik ook mijn nieuwe functie als ICTO-adviseur vervullen.

Maar door zo'n (toch logische) functieverandering en mijn 25-jarig jubileum denk ik de laatste tijd toch vaker aan mijn loopbaan tot nu toe.

25 jaar geleden begonnen als bibliothecaresse voor de opleidingen fysiotherapie, logopedie en ergotherapie zonder computer maar met cataloguskaartjes en uitleenbriefjes. Zonder e-mail maar met overdrachtschriftjes en telefoon. Zonder werkdruk maar met uitgebreide koffiepauzes en 'borrelen' op de vrijdagmiddag. Toch ongelooflijk hoe het allemaal veranderd is.

Met de komst (zo rond 1987) van de 1e AT-computer met inbelmodem naar Pica voor het catalogusautomatiseringsproject van IHOL. Tijden van DOS-commando's, kettingpapier en elke vrijdag met backupdiskette de cataloguspc updaten.

Zo lang als ik me kan herinneren wisselen bibliothecarissen onderling kennis uit en dat kwam goed van pas toen de nieuwbouw Heerlen in zicht kwam. Al die éénmans(vrouw!)postbibliotheekjes moesten samen in 1 'studielandschap'. Hoewel betrokken bij het nieuwbouwproject werd er slecht geluisterd naar onze adviezen en daar plukken de Heerlense collega's nog steeds de vruchten van :S. Natuurlijk moest er 1 collectie komen en dat betekende kiezen voor 1 systematische codering want er werd op de verschillende locaties met 3 verschillende coderingsystemen gewerkt. Leuk werk vond ik dat de SISO-codering aanpassen aan onze collectie.

Uiteindelijk kwamen we in 1998 met allemaal vrouwen onwennig in de nieuwbouw te zitten. Een team werden we al snel, maar als 'hoofd' had ik het moeilijk in de destijds voornamelijk mannenwereld (had ik toen dat Lef-boek al maar gelezen :) want dan had ik begrepen dat ik met mijn E-brein, empathisch ingesteld niet prettig voel in een S-brein-omgeving, systematische mannen die vooral op dominatie uit waren).

In 2000 heb ik de juiste keuze gemaakt door over te stappen naar de kleinere Hotelschool. Ik kreeg weer vat op mijn werk en leven. In dat jaar is ook Hogeschool Zuyd geboren. Nieuwe organisatie betekende weer de zoveelste organisatieverandering voor de bibliotheek. Bibliotheek opsplitsen in een back- en frontoffice? (gelukkig is dat nooit gebeurd!) Wel of niet onder verantwoordelijkheid van een faculteit? We hebben onderling veel gediscussieerd en het project positionering bibliotheken uitgevoerd. Dat alles heeft uiteindelijk geresulteerd in dat de bibliotheek onderdeel van ZuydPLEIN is geworden. Een prima plek!

Tijdens het zoekproces naar onze positionering kwam de vraag vanuit het toenmalige ICTOS-LIC. Het Content System van Blackboard was aangeschaft en er werd hulp aan een bibliothecaris om mee te denken over de inrichting (wiens briljante idee was dat?). Hoera! Eindelijk werd eens vanuit een ander organisatie-onderdeel om de expertise van een informatie professional gevraagd. In ben in het diepe gesprongen en zie hoe een balletje rollen kan. Ben nu ICTO-adviseur!

Zijn dit nu allemaal bewuste keuzes geweest in loopbaan? Nee. Dingen kwamen op mijn pad, mensen geloofden in mij. En dat zijn succeservaringen (zoals de auteurs van het bovengenoemde Lef-boek) waarop ik drijf.

Tijdens deze 25 jaren ben ik getrouwd en ben moeder geworden van 3 kinderen. Inmiddels 20, bijna 18 en15 jaar oud. Ben begonnen met een aanstelling van 8 (!) uur en heb werkweken tot 40 uur gehad. Toen de kinderen klein waren heb ik 24 uur gewerkt. Kinderen gingen 2 dagen naar een gastgezin en de andere dagen zorgden Frank en ik voor hen. Voor mij een logische man/vrouw-verdeling in een combinatie van baan en huisvrouw/moeder zijn.

Is dit feit dat ik ook voor onze kinderen thuis wilde zijn en niet op een carrière uit was aangeboren of aangepraat? Het boek Lef bekijkt de loopbaanontwikkeling van de vrouw vanuit een neurologisch, biologisch, sociologisch en culturele invalshoek.

Van oudsher ligt de prioriteit van vrouwen bij het warme nest en onderhouden van relaties, de vrouw is de sociale spin in het web. En zo is het maar net en daar voel ik me wel bij. Volgens Martin Delfos die in het boek wordt geciteerd zijn vrouwen vooral op zoek naar verbondenheid en delen hun ideeën en gevoelens meer met anderen. Ook in mijn functie zijn deze vaardigheden belangrijk en waardevol geweest. Vrouwen hebben vaker bevestiging van hun eigenwaarde nodig om zich veilig te voelen. O zo herkenbaar! Een tip uit het boek is om vaker feedback te vragen zodat je een completer zelfbeeld krijgt. De laatste tijd heb ik rondom mijn assessment, afscheid en mindfullnesscursus veel over mezelf gehoord. Mijn omgeving ziet me toch anders dan ik mezelf zie. Aan dat zelfbeeld moet ik nog wel werken, ja.

Tips in het boek om beter om te gaan met perfectionisme, ‘love junk’ zijn :), het heilige moeten, piekerepidemie heb ik me ter harte genomen. En

• de BV IK moet serieus genomen worden ;) doelen stellen en op tijd bijsturen. ('Getting things done' lezen!)

• zichtbaar zijn (bloggen, twitteren, ik doe mn best ;)

• maak van jezelf een sterk merk (net zoals Zuyd dus :D)

Ik zat de laatste tijd te veel in een klaagrol, dat past niet bij me. Ik ben van nature positief ingesteld, dus

• relativeren en accepteren (‘het is!’)

• veranderen is leuk!

• ik wil geen rat worden

• zoek mensen waar je blij van wordt *grijns*

In het boek wordt gesteld dat vrouwen teveel uit intuïtie en gevoel handelen en daardoor kansen laten liggen. Misschien is dat wel zo, maar ik heb nooit een managementpositie geambieerd, waar in het boek wel erg op gefocused wordt. Maar ik vind wel dat vrouwen die dat willen voorrang moeten krijgen. Ik stem altijd op een vrouw, welke verkiezing dan ook.

Had ik het anders gewild met mijn loopbaan? Nee.

Ik heb altijd wel uitdagingen gezocht (in werk of vrijwilligerswerk) of ze kwamen op mijn pad. Als leidinggevenden heb ik voornamelijk mannen gehad die mij de ruimte en eigen verantwoordelijkheid gaven (en toen dat niet het geval was heb ik de benen genomen ...).

En natuurlijk een portie geluk gehad (maar ook dat is een keuze :) toch?). Ik heb een lieve goede vent die me steunt en ook zorg- en huishoudelijke taken vervuld, een geweldig gastgezin waar we de kinderen vol vertrouwen (en ook soms ziek) achterlieten en nu fantastische zelfstandige kinderen die hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Gelukkig mens dus.

Informatie Professional is een geweldig leuk beroep, helaas wat ondergewaardeerd, maar het gaat steeds beter. Een beroep dat een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt de afgelopen 25 jaar en het einde is nog niet in zicht! Een beroep dat ik destijds heb gekozen op basis van het feit dat ik graag lees. Tsja. Ach, de informatiedragers zijn ‘wat’ veranderd, de communicatiekanalen zijn ‘wat’ uitgebreider maar de basis waarom ik dit toch zo’n leuk vak vind: kennisdelen blijft onveranderd!

LEF van Lijst0 heeft de laatste weken nog al in het nieuws gestaan. LEF stond voor Liberté, Égalité, Fraternité. Leuk gevonden, maar helaas voor hen in Emmen heeft partij LEF! meegedaan aan de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart j.l.

Zij hebben bezwaar gemaakt tegen de naam en dat hebben ze gewonnen.

De partij LEF! uit Emmen heeft haar naam gekozen op basis van de hebreeuwse betekenis van het woord. Lef is nl. hebreeuws voor hart, leven vanuit je hart. Mijn keus!

En traditiegetrouw eindigen we met een liedje!

Wat anders dan een Lef-liedje :) gezongen door Karin Bloemen.

Nou het is weer een lang epistel geworden, maar het gaat dan ook over mijn 25 jaar bij de hogeschool! Dat gaan we nog vieren met een gezellig etentje! Fijn dat je ook probeert te komen!

Judith

Een werkdag tussen twee vrije dagen in...

Ha Judith,

Geniet je een beetje van je vakantie(tje)? Het weer is er helaas niet naar, maar ik hoop toch dat je (vast al lezend) een beetje aan het bijkomen bent. Ik heb een werkdinsdag die tussen twee vrije dagen in zit. En dat zijn meestal de meest bijzondere dagen ;) Gevarieerd is hij in ieder geval wel!

Maar het gaat nu even niet om wat ik gedaan heb op ICTO gebied, al kan ik het niet nalaten om aan te geven dat ik geexperimenteerd heb met een stemsysteem waarmee je live een mobiele telefoon, twitter of een websitepoll in een powerpoint kunt verwerken. (LEUK!) Later daar vast meer over. Nee de dag is gevarieerd door het nieuws dat naar buiten komt. Variatie 1: Internet Explorer Populariteit:

http://www.nu.nl/internet/2240498/internet-explorer-bereikt-historisch-dieptepunt.html
... In Europa is Internet Explorer zelfs nog verder gezakt. Volgens cijfers van Statcount

er bedraagt het marktaandeel daar nog maar 43 procent. Maar ook Firefox, lange tijd de grootste uitdager van Internet Explorer, zakte ten opzichte van begin dit jaar een procentpunt, naar 38,8 procent.


Vooral Google Chrome wint in Europa terrein. De browser heeft inmiddels een marktaandeel van 8,68, tegen 5,78 procent begin dit jaar.
...

Discussies over leeromgevingen, werkomgevingen in welke organisatie dan ook zouden ook hier over moeten gaan. Welke voorkant kan onze, nee beter gezegd, gaat onze gebruiken kiezen in de toekomst? En welke invloed heeft die voorkant (webbrowser dus...) dan op de programma's, op de informatiearchitectuur en op de infrastructuur die we met zijn allen verzonnen hebben. En welke invloed kunnen wij weer uitoefenen op de aanbieders van de tools die wij onze gebruikers adviseren. Sterker nog! Daar waar ik als Software Engineer 'vroeger' rekening moest houden met verschillende netscape en 4 verschillende internet explorer subversies, daar zouden de huidige ontwikkelaars (en testers) nu ook rekening mogen houden met de verschillende browserversies. Maar wellicht is dat marketingtechnisch niet de beste insteek? Of bekijk ik het dan verkeerd?

En dan heb ik het alleen nog maar over webbrowsers die verschillend zijn en nog niet eens over XP, Vista, 7, Apple, of de variatie aan operating systemen die onze organisatie binnen komen. Hoe 'wapen' je tegen een dergelijke variatie aan de ene kant en een markt die daar niet op voorbereid lijkt te zijn? Graag jouw advies hierover ;)

Dan nog kort even het andere nu.nl bericht wat interessant was. Namelijk de twee minuten stilte die vanavond. We hebben een mooi, klein monument in Posterholt, waar ik probeer om twee minuten in mezelf (is dat dan ook mindfullness?) te keren en me bewust te zijn van het geluk dat ik heb om te zijn wie ik ben en om te zijn waar ik ben. En vast zal dat gepaard gaan met de 'inhoofdse klanken van Jef Buckley'



Vorig jaar (geloof ik dat het was) heb ik getwitterd vanaf de plek waar ik stond (in stilte!) Dit jaar zal ik dat niet doen, want: http://www.nu.nl/internet/2240047/twee-minuten-twitterstilte-4-mei.html Het moet niet veel gekker worden ;) Of juist wel?

Wat doe jij?

Groet Marcel